Voeten op de grond en SKI’S IN DE SNEEUW
De eerste zondag van maart en de zon komt op boven La Clusaz. We zijn onderweg naar Praz de Lys Sommand, waar we hebben afgesproken met Armand Marchant, een jonge Belgische skiër van 21 die in januari 2017 zijn carrière bruusk zag eindigen door een zware val in de reuzeslalom in het Zwitserse Aldeboden. Mijn vriend en verdeler van Ski-Mojo Jean-Marc Glaude ontmoette Armand en zijn team onlangs in Praz de Lys: “Die kerel is ongelooflijk: een ijzeren wil heeft ‘ie, en een onschatbare honger naar meer.” Geen wonder dus dat ik hem ook graag wil ontmoeten.
Om half tien spreken we af aan het vertrekpunt van de skilift van Praz de Lys. Met zijn zwarte helm en ‘BELGIUM’ in het groot op zijn rug is hij onmogelijk te missen. We drinken een koffietje op een terras. Zonder enige pretentie en de bescheidenheid zelve vertelt hij ons over een moeilijke periode in zijn leven.
Armand: “Eind 2016 ging alles goed: we hadden een uitstekende zomer in Chili achter de rug en waren net terug voor de Wereldbeker. Ik behaalde mijn eerste punten in de Wereldbeker in Val d’Isère en vervolgens ging ik verder met de manche in Joegoslavië, waar ik bijzonder veel zelfvertrouwen had. Toen ik in Zwitserland aankwam, was ik wat grieperig en wie zich daar niet optimaal voelt, mag het ergste verwachten… Het einde van het parcours gaat plots heel steil omlaag en er staat een poortje waarvoor je je klaar moet houden. Ik heb dat poortje geraakt en mijn knie heeft de impact volledig opgevangen. De chirurgen noemen dat een ‘high velocity crash’. Resultaat: een verbrijzeld tibiaplateau, gescheurde ligamenten en een ontwrichte meniscus. Veel mensen gingen er meteen van uit dat ik nooit meer zou skiën en mijn moeder – die dierenarts van opleiding is – dacht zelfs dat ik nooit meer zou lopen.”
Telkens weer van nul beginnen
Twee jaar en zeven operaties later is Armand terug, vastberadener en ambitieuzer dan ooit. “In het begin werd ik behandeld door een team van drie Belgische chirurgen. Vergelijk het met de bouw van een huis: de eerste operaties zijn voor de ruwbouw, de volgende voor de afwerking.”
Ver weg van de bergen, zowel fysiek als mentaal, waren al die ingrepen en revalidatie moeilijk te verteren, maar geen moment heeft Armand aan zichzelf getwijfeld. De hele tijd werd hij goed omringd door zijn familie, zijn team en zijn chirurg – professor Verdonk – die zich herinnert dat Armand zijn enige patiënt was die blij was met iedere nieuwe operatie.
“Ik wilde geen spijt hebben. Ik heb gevochten om er weer te staan, ik heb ontzettend hard gewerkt en ik ben vooral geduldig geweest. Voor mij zijn skiën en de bergen het mooiste wat er is. Twee jaar is een lange tijd, maar ik heb in die periode zoveel meegemaakt dat ik achteraf gezien het gevoel heb dat de tijd is gevlogen.”
Een ijzeren wil en een onschatbare honger naar meer, dat is Armand (Jean-Marc Glaude van Ski-Mojo)
He’s back
Sinds december 2018 staat Armand terug op de ski’s. Hij heeft zijn revalidatie gefinetuned en is vorige winter geleidelijk aan weer beginnen trainen in de buurt van Praz de Lys. Naarmate hij meer pistes en poortjes nam, won hij samen met zijn trainer Raphaël Burtin en zijn kinesist Thibaut Schnitzler steeds meer aan zelfvertrouwen. “We zijn zelfs geïnjecteerde pistes gaan testen in de buurt van Chamonix en dat is supergoed gegaan.” Met de volgende winter voor de deur is Armand niet zo ver verwijderd van zijn beste niveau. Het is zijn ambitie om weer mee te draaien aan de top, maar hij wil niets forceren. In de zomer kon hij zijn voorbereiding helemaal perfectioneren tijdens een stage in Nieuw-Zeeland.
“Tussen 18 en 21 jaar groei je, of je nu geblesseerd bent of niet… Ik ben mentaal volwassener geworden, in de moeilijke momenten heb ik geleerd wie ik ben en wat ik echt wil.” Zelden zag ik een jongen van die leeftijd met evenveel wilskracht, mentale rust en vastberadenheid.
Raphi
Achter iedere goede atleet staat een goede coach. Raphi zag het potentieel in Armand toen hij 12 jaar oud was. Hij overtuigde zijn ouders om hem te vertrouwen en heeft hem jarenlang keihard laten werken. De resultaten waren navenant. Tien jaar lang draaide hij zelf mee in de Wereldbeker en op een gegeven moment nam hij zelfs deel aan de Olympische Spelen, maar nu staat hij fulltime aan de zijde van Armand om hem te begeleiden en bij te staan op alle pistes wereldwijd. Een topduo… dat met de komst van de Belgische kinesist uitgroeide tot een trio.
“Ik zal mijn eerste kennismaking met Raphi nooit vergeten. Dat was in Tignes en buiten was het een whiteout. Ik durfde eigenlijk niet voluit te gaan, maar bedacht dat ik echt alles moest geven om indruk op hem te maken… Het is Raphi die mijn competitiedrang aanscherpte. Hij is als een vader voor mij, hard en heel veeleisend. Hij heeft me alles geleerd wat ik weet. We begrijpen elkaar ook zonder woorden.”
Ik heb gevochten om er weer te staan, ik heb ontzettend hard gewerkt en ik ben vooral geduldig geweest. Voor mij zijn skiën en de bergen het mooiste wat er is (Armand Marchant)
Techniek en snelheid
Armands grote voorbeeld is Marcel Hirscher: “Die is eenvoudigweg top, een beest, een levende legende. En toch ook heel bescheiden en relaxed.” Als ik hem vraag waar hij zichzelf binnen tien jaar ziet, antwoordt hij dat hij hoopt tot de absolute top te behoren. Hij wil nog een behoorlijk eind mee kunnen en denkt dat dat in de skisport perfect mogelijk is. Hij houdt van alle disciplines, heeft niet echt een voorkeur, hoewel de technische disciplines (slalom, reuzeslalom…) minder rijpheid en mentale rust vragen dan de afdaling. “Je ziet bijvoorbeeld veel minder skiërs van jonger dan 20 die het goed doen in de afdaling, maar ik ben er gek op. Ik ben evenwichtig genoeg in alle disciplines en ik houd van afwisseling. Het ideaal is de combiné.”
Freeride
Hij mag dan wel het grootste gedeelte van de tijd op de piste staan, toch houdt Armand ook van freeride. “Freeride is voor mij een vorm van ontspanning en vrijheid. Je kiest je lijn, zit in je flow en laat de adembenemende sensaties op je af komen. Freeride is de basis van het skiën en helpt je nog meer vooruitgang te boeken.”
Sinds hij terug begon te trainen gebruikt Armand – wanneer hij skiet voor z’n plezier – een exoskelet van Ski-Mojo. De tests waren heel overtuigend: ongelooflijke skisensaties bij het vrij skiën en veel minder spiermoeheid en gewrichtsbelasting na urenlang skiën. Ook Raphi en Thibaut zijn overtuigd van het potentieel van deze revolutionaire uitrusting en kiezen zelf ook resoluut voor Ski-Mojo.
Morgen
Armand heeft altijd al van de bergen gehouden – net als zijn ouders, die een gîte hebben geopend, en zijn zus, die skimonitrice is. Hij is zich wel degelijk bewust van zijn geluk dat hij al zoveel jaren op zo’n hoog niveau kan groeien en dat hij begeleiding krijgt van professionele mensen die hij zelf kiest. Hij hoopt dan ook dat hij later zijn passie voor skiën en competitie kan doorgeven aan de jongere generatie.
En als zijn comeback niet het verhoopte succes oplevert? Hij geeft toe dat hij daar tijdens zijn revalidatie ook over nagedacht heeft en verschillende alternatieven heeft overwogen. “Mijn ouders zijn altijd zelfstandigen geweest en vrij ondernemend. Ik heb dus genoeg andere ideeën mocht het skiverhaal voor mij ophouden. Die gedachte heeft me overigens geholpen om de afgelopen twee jaar mijn gemoedsrust te bewaren. Nu wil ik er nog volop voor gaan en we zien wel waar het eindigt. Alles wat ik kan, pak ik nog mee.” En voorlopig ziet het er veelbelovend uit.
